- пӯш
- I[پوش]1. асоси замони ҳозира аз феъли пӯшидан2. ҷузъи пасини баъзе калимаҳои мураккаб ба маънои пӯшанда: дастпӯш, болопӯш, калапӯшII[پوش]худнамоӣ, карруфар
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
